Wisława Szymborska, „Oricum – Wszelki wypadek”

Se putea întâmpla.

Trebuia să se întâmple.

S-a întâmplat înainte. Ori după.

Aproape. Departe.

Nu ție ți s-a întâmplat.

Te-ai salvat fiind primul.

Te-ai salvat fiind ultimul.

Fiindcă singur. Pentru că oamenii.

Fiindcă-n stânga. Fiindcă-n dreapta.

Deoarece o ploaie. Deoarece o umbră.

Fiindcă soarele strălucea.

Din fericire, acolo era un lemn.

Din fericire, nu erau arbori

Din fericire, o șină, un cârlig, o grindă, o frână,

un cadru, o curbă, un milimetru, o secundă.

Din fericire, pe apă plutea o lamă.

Ca urmare, de atunci și, totuși, în ciuda.

Ce s-ar fi întâmplat dac-o mână, ori un picior,

ori la un pas, ori vreunui păr

dintr-o coincidență.

Ești deci acolo? Exact din clipa aceea

întredeschisă?

Rețeaua avea doar o breșă, și chiar tu acolo?

Uimirea-mi, tăcerea-mi nu s-au sfârșit

Ascultă

ce tare îmi bate

inima ta.

-Traducere de Catalina Franco-

__________________________

Zdarzyć się mogło.

Zdarzyć się musiało.

Zdarzyło się wcześniej. Później.

Bliżej. Dalej.

Zdarzyło się nie tobie.

Ocalałeś, bo byłeś pierwszy.

Ocalałeś, bo byłeś ostatni.

Bo sam. Bo ludzie.

Bo w lewo. Bo w prawo.

Bo padał deszcz. Bo padał cień.

Bo panowała słoneczna pogoda.

Na szczęście był tam las.

Na szczęście nie było drzew.

Na szczęście szyna, hak, belka, hamulec,

framuga, zakręt, milimetr, sekunda.

Na szczęście brzytwa pływała po wodzie.

Wskutek, ponieważ, a jednak, pomimo.

Co by to było, gdyby ręka, noga,

o krok, o włos

od zbiegu okoliczności.

Więc jesteś? Prosto z uchylonej jeszcze chwili?

Sieć była jednooka, a ty przez to oko?

Nie umiem się nadziwić, namilczeć się temu.

Posłuchaj,

jak mi prędko bije twoje serce.