Din poezia de dragoste a Elsei Lasker-Schüler, ”„lebăda neagră a Israelului”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Else Lasker-Schüler, ”Nervus Erotis”
Iar după toată căldura fierbinte a zilei
Nici măcar noaptea nu e a noastră …
Cu sângele meu s-au pătat tuberozele,
Flacăra cupelor lor e roşă sângerie!
O, spune-mi, noaptea și ție îți țipă sufletul?
Când, neliniștit frământat, din somn se trezește,
Cum țipă-n noapte păsări sălbatice.
Lumea întreagă în stacojiu strălucește
De parcă sângeră tot necuprinsul suflet al vieții.
Îmi geme inima ca-n suferințele foametei,
Cu ochii roși fantomatici moartea ne ațintește!
Spune-mi dacă și noaptea sufletul tău se tânguie
Înconjurat de parfumul tare de tuberoze,
Rozând din nervul visului colorat.
-traducere de Catalina Franco–
___________________________
Dass uns nach all’ der heissen Tagesglut
Nicht eine Nacht gehört . . .
Die Tuberosen färben sich mit meinem Blut,
Aus ihren Kelchen lodert’s brandrot!
Sag’ mir, ob auch in Nächten Deine Seele schreit,
Wenn sie aus bangem Schlummer auffährt,
Wie wilde Vögel schreien durch die Nachtzeit.
Die ganze Welt scheint rot,
Als ob des Lebens weite Seele blutet.
Mein Herz stöhnt wie das Leid der Hungersnot,
Aus roten Geisteraugen stiert der Tod!
Sag’ mir, ob auch in Nächten Deine Seele klagt,
Vom starken Tuberosenduft umflutet,
Und an dem Nerv des bunten Traumes nagt.