„Muzica ascultata cu tine / rămâne mereu cu noi.”

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Adam Zagajewski, ”Muzica ascultată cu tine – Muzyka słuchania z tobą”

Muzica ascultată cu tine
rămâne mereu cu noi.
Brahms gravul, Schubert elegiacul,
câteva melodii, sonata – a patra – Chopin,
cvartetele sfâșietoare –
sufletul chinuit (Beethoven din adagii),
tristețea lui Șostakovici, cel care
nu prea voia să moară.-
Bach cu mărețele sale coruri –
Bach cu pasiunile sale-
– de parcă cineva ne-ar chema
cerându-ne o bucurie,
simplă și pură,
bucuria în care credința
e-adevărată.
Fragmente din Lutosławski – cele
fugare ca gândurile,
cântăreața cu bluesul ei
trecând prin noi ca oțelul strălucitor –
deși ne-ajunsese pe o stradă,
într-un oraș urât, prăfuit.
Mahler cu nesfârșitele sale marșuri,
vocea trompetei în simfonia a Cincea,
prima parte a celei de-a Noua
(uneori îi spuneai „malheur”!).
Disperarea lui Mozart din Requiem,
seninele-i concerte pentru pian,
le fredonai mai bine ca mine
– dar eu prea bine-o știam.
Muzica ascultată cu tine
va tăcea odată cu noi.

-traducere de Catalina Franco_
_____________________________________

Muzyka słuchania z tobą
zostanie na zawsze z nami.
Poważny Brahms i elegijny Schubert,
niektóre piosenki, czwarta ballada Chopina,
kilka kwartetów o rozdzierającym
serce brzmieniu (Beethoven, adagia)
i smutek Szostakowicza, który
nie chciał umierać.
Wielkie chóry w pasjach Bacha –
jakby ktoś nas wołał
i żądał od nas radości,
czystej i bezinteresownej,
radości, w której wiara
jest czymś oczywistym.
Pewne fragmenty Lutosławskiego
ulotne tak jak nasze myśli.
Śpiew czarnej śpiewaczki bluesa
przeszywał nas jak lśniąca stal –
choćby dobiegał nas gdzieś na ulicy,
w zakurzonym, brzydkim mieście.
Niekończące się marsze Mahlera,
głos trąbki otwierającej piątą symfonię
i pierwsza część dziewiątej
(ty go czasem nazywasz “malheur”!).
Rozpacz Mozarta w Requiem,
jego pogodne koncerty fortepianowe,
które nuciłaś lepiej niż ja –
ale o tym dobrze wiemy.
Muzyka słuchania z tobą
zamilknie razem z nami.